بررسی رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی با هوش معنوی در اعضاء باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی

  زمینه: هوش معنوی، بیانگر مجموعه‌ای از توانایی‌ها، ظرفیت‌ها و منابع روحانی است که کاربست آن‌ها در زندگی روزانه می‌تواند موجب افزایش انطباق‌پذیری و بهزیستی فرد شود، در همین رابطه می‌توان به ویژگی‌های شخصیتی اشاره کرد که با باورهای دینی و مذهبی و به‌خصوص هوش معنوی مرتبط است. هدف: این تحقیق درصدد است تا رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی باهوش معنوی در بین دانشجویان پژوهشگر و نخبه را بررسی کند. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان تشکیل می‌دهند. با استفاده از روش تصادفی طبقه‌ای، حجم نمونه 373 نفر تعیین شد. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسش‌نامه‌های سنجش هوش معنوی جامع و ویژگی‌های شخصیتی پنج عاملی نئو است که به‌صورت اینترنتی طراحی و اجرا شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین مؤلفه روان‌نژندی از ویژگی شخصیت با هوش معنوی و مؤلفه‌های آن (هوشیاری، خوبی، جهت‌گیری درونی، معنا و مفهوم، وجود و شخصیت، حقیقت و صداقت، تمامیت و کلیت) همبستگی معکوس و بین مؤلفه‌های برون‌گرایی، مسئولیت‌پذیری، انعطاف‌پذیری و دلپذیربودن باهوش معنوی و مؤلفه‌های آن همبستگی مستقیم وجود دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که تمامی مؤلفه‌های ویژگی‌های شخصیتی بر روی هوش معنوی تأثیرگذار هستند و به‌جز مؤلفه روان‌نژندی که رابطه معکوس باهوش معنوی دارد مابقی مؤلفه‌ها ارتباط مستقیم باهوش معنوی دارند.